Gongfu thee

Net terug van een trip naar Taiwan waar ik zoveel mogelijk de kans heb gebruikt om contacten te leggen voor de toekomst en thee te proeven maar natuurlijk ook gewoon heb genoten van de prachtige omgeving. Er zijn vele theehuizen in Taiwan waar je je eigen thee kunt meenemen en drinken, je betaalt alleen een bepaald bedrag om daar te zijn en voor de thee waren (theepot en dergelijke) en water. In die traditionele theehuizen of buiten in de mooi ingerichte tuinen voel je de neiging om stil te worden van binnen en met volle aandacht thee te bereiden.

De theeset bestaat uit een theepotje, een theekannetje, een dienblad met reservoir om water op te vangen, een dienblad waar alles op staat, een kom die als afval bak fungeert, een klein kopje om uit te drinken, een klein trechtervormig kopje om te ruiken, een theedoek (een echte), een filter, een waterkoker, een houten pincet, een bamboo lepel en een blikje met 20/30 gram thee. Het proces van thee zetten op deze wijze heet "gongfu cha". Jawel hetzelfde als Kungfu, maar het betekent letterlijk vaardigheid of oefening en hier verwijst het dus naar de vaardigheid van het thee zetten. ( en niet naar vechten)

Allereest kook zet je de waterkoker aan, vervolgens haal je de gewenste hoeveelheid thee met de bamboo lepel uit het blikje die leg je voorzichtig klaar. Wanneer het water heeft gekookt giet je het hete water in de theepot tot hij vol is, dan doe je het deksel op de theepot en giet kokend water over de buitenkant van de theepot. Dit is om de theewaar op de goede temperatuur te brengen. Vervolgens giet je het hete water in de theepot in het theekannetje, dan giet je het water in het theekannetje in het kopje en het geurbekertje. Maakt niet uit dat het overloopt want het reservoir van het dienblad vangt het op. Tenslotte gooi je het water in het kopje en geurbekertje in het reservoir. Dan zijn alle theewaar gereed om te gebruiken.

Nu kun je de theebladeren in het theepotje plaatsen. Dan giet je heet water in de theepot en sluit het deksel wanneer die vol is, daarna giet je water over de gesloten theepot. Na 20 seconde giet je inhoud van de theepot in het theekannetje. Vervolgens giet je de inhoud van het theekannetje in het geurbekertje. Dan plaats je het kopje op de bovenkant van het langwerpige geurbekertje. Dan draai je de twee kopjes snel op z'n kop zodat het kopje om de tafel staat en het geurbekertje omgekeerd in het kopje (is dat te begrijpen?) Dan til je langzaam het geurbekertje uit het theekommetje en de inhoud wordt geleegd in het kommetje. Dan neem je het geurbekertje in beide handen en wrijft het met beide handen heen en weer terwijl je de geur opneemt. Het heet daarom een geurbekertje. Dan kun je de thee in het kopje drinken...

Als je het zo uitlegt lijkt het heel ingewikkeld maar dat is het eigenlijk helemaal niet. Het vereist wel net dat beetje aandacht opdat je gedachtes niet al te ver kunnen afdwalen. Een perfecte combinatie van actie en stilheid.

Soms zie je in de oude Chinese landschap schilderijen een paar Daoisten tezamen zitten op een hoge berg of plateau. Met een klein theepotje en theekommetjes. Samen maakten ze dan gedichten of hadden filosofische gesprekken.

Was het niet voor de computers, camera's, mobiele telefoontjes en luidruchtige bezoekers dan zou het net echt zijn. Maar die stilte en leeg kunnen zijn is een vermogen die de tegenwoordige mensen niet meer bezitten en zelfs als vijand zijn gaan zien.