Oolong thee

Een van de meest onbekende soorten thee in het Westen is Oolong thee, ook genaamd Wulong thee. Oolong thee wordt aangeduid als zijnde een theesoort die tussen groene thee en zwarte thee in ligt, en kwaliteiten van beide soorten thee bezit. Het verwijst tegelijkertijd naar de graad van "oxidatie" die het theeblad is doorgegaan in het productie proces. Groene thee is niet geoxideerd, terwijl zwarte thee volledig geoxideerd is, de graad van oxidatie bij oolong thee ligt tussen de 20% en 80%.

Oolong thee kan ook weer onderverdeeld worden, en de verschillen, die ook grotendeels voort
komen uit de graad van oxidatie, zijn vrij groot, zowel in termen van het voorkomen van het blad, als de smaak als de geur. Voor het gemak maak ikzelf even een onderverdeling.

Wuyi Oolong: een sterk geoxideerde thee afkomstig uit het gebied rondom de Wuyi berg in Fujian provincie. De theebladeren en infusie zijn donker van kleur, de geur is vaak opvallend fragrant, en heeft een plesante scherpe ondertoon. Deze thee wordt ook vaak in verband gebracht met het vermogen om vet te verbranden. Veel mensen die niet goed reageren op de groenere oolongs hebben geen last met Wuyi thee. De bekendste Wuyi Oolongs zijn Da Hong Pao, Shuixian, Rougui, Tie Luohan, Meizhan en Qilan.


Fujian Oolong: in feite is deze naam niet correct omdat Wuyi thee ook een Fujian Oolong is. Ik verwijs hierbij voornamelijk naar de meest bekende Oolong en dat is Tie Guan Yin. De traditionele Tie Guan Yin is zwaarder geoxideerd dan de modernere versie die weer een stuk fragranter is. Tie Guanyin is geroemd om de zoete nasmaak 'hougan' die het achterlaat. Yongchun Foshou is een andere groene Oolong uit Fujian.



Taiwan Oolong: een Tie Guan Yin struik werd meegenomen naar Taiwan en ontwikkelde daar zijn geheel eigen style en karakteristiek. Taiwan Oolong is geroemd om haar geur en langdurige smaak. Er zijn zowel licht gefermenteerde Taiwanese Oolongs zoals Wenshan Baozhong die heel dicht bij groen ligt maar net wat meer power heeft. Maar ook zwaar geoxideerde Oolong zoals Dongfang Meiren thee die zo ver geoxideerd is dat het vaak ook wordt aangeduid als zwarte thee. De meeste Taiwan thee ligt hier tussen in zoals Dongding Oolong, Lishan Oolong, Alishan Oolong, Jinxuan , etc.



Guangdong Oolong: de meest onbekende Oolong buiten China, maar geweldig populair in Guangdong regio. Deze Oolong heeft ook een donker voorkomen zoals Wuyi en is ook sterk geoxideerd. Ook deze thee heeft een heerlijk reuk. Meest bekend is Dancong thee.



Er is nog veel maar vandaag laat ik het hier bij.

Gongfu thee

Net terug van een trip naar Taiwan waar ik zoveel mogelijk de kans heb gebruikt om contacten te leggen voor de toekomst en thee te proeven maar natuurlijk ook gewoon heb genoten van de prachtige omgeving. Er zijn vele theehuizen in Taiwan waar je je eigen thee kunt meenemen en drinken, je betaalt alleen een bepaald bedrag om daar te zijn en voor de thee waren (theepot en dergelijke) en water. In die traditionele theehuizen of buiten in de mooi ingerichte tuinen voel je de neiging om stil te worden van binnen en met volle aandacht thee te bereiden.

De theeset bestaat uit een theepotje, een theekannetje, een dienblad met reservoir om water op te vangen, een dienblad waar alles op staat, een kom die als afval bak fungeert, een klein kopje om uit te drinken, een klein trechtervormig kopje om te ruiken, een theedoek (een echte), een filter, een waterkoker, een houten pincet, een bamboo lepel en een blikje met 20/30 gram thee. Het proces van thee zetten op deze wijze heet "gongfu cha". Jawel hetzelfde als Kungfu, maar het betekent letterlijk vaardigheid of oefening en hier verwijst het dus naar de vaardigheid van het thee zetten. ( en niet naar vechten)

Allereest kook zet je de waterkoker aan, vervolgens haal je de gewenste hoeveelheid thee met de bamboo lepel uit het blikje die leg je voorzichtig klaar. Wanneer het water heeft gekookt giet je het hete water in de theepot tot hij vol is, dan doe je het deksel op de theepot en giet kokend water over de buitenkant van de theepot. Dit is om de theewaar op de goede temperatuur te brengen. Vervolgens giet je het hete water in de theepot in het theekannetje, dan giet je het water in het theekannetje in het kopje en het geurbekertje. Maakt niet uit dat het overloopt want het reservoir van het dienblad vangt het op. Tenslotte gooi je het water in het kopje en geurbekertje in het reservoir. Dan zijn alle theewaar gereed om te gebruiken.

Nu kun je de theebladeren in het theepotje plaatsen. Dan giet je heet water in de theepot en sluit het deksel wanneer die vol is, daarna giet je water over de gesloten theepot. Na 20 seconde giet je inhoud van de theepot in het theekannetje. Vervolgens giet je de inhoud van het theekannetje in het geurbekertje. Dan plaats je het kopje op de bovenkant van het langwerpige geurbekertje. Dan draai je de twee kopjes snel op z'n kop zodat het kopje om de tafel staat en het geurbekertje omgekeerd in het kopje (is dat te begrijpen?) Dan til je langzaam het geurbekertje uit het theekommetje en de inhoud wordt geleegd in het kommetje. Dan neem je het geurbekertje in beide handen en wrijft het met beide handen heen en weer terwijl je de geur opneemt. Het heet daarom een geurbekertje. Dan kun je de thee in het kopje drinken...

Als je het zo uitlegt lijkt het heel ingewikkeld maar dat is het eigenlijk helemaal niet. Het vereist wel net dat beetje aandacht opdat je gedachtes niet al te ver kunnen afdwalen. Een perfecte combinatie van actie en stilheid.

Soms zie je in de oude Chinese landschap schilderijen een paar Daoisten tezamen zitten op een hoge berg of plateau. Met een klein theepotje en theekommetjes. Samen maakten ze dan gedichten of hadden filosofische gesprekken.

Was het niet voor de computers, camera's, mobiele telefoontjes en luidruchtige bezoekers dan zou het net echt zijn. Maar die stilte en leeg kunnen zijn is een vermogen die de tegenwoordige mensen niet meer bezitten en zelfs als vijand zijn gaan zien.

Oogst maand Maart

Deze maand is de maand dat vele lente theeen geoogst worden, en dus is het interessante tijd voor theeliefhebbers. Tot dusver hebben we, Qing Tea, een organische groene thee weten te bemachtigen van hoge kwaliteit, genaamd Xufu Longya. Ook hebben we een aantal Puerh theeen toegevoegd.

Ik kom net terug van een trip naar Taiwan, momenteel is de nieuwe lente thee nog niet geoogst, maar ik heb veel contacten kunnen leggen en ik verwacht dat we binnenkort een aantal mooie Taiwanese Oolong aan ons assortiment kunnen toevoegen.

Ook zijn we verscheidene groene theeen aan het uittesten en vergelijken, zoals Mengding Ganlu, Maofeng en Shihua.

Kortom een interessante tijd en we hopen snel naar voren te komen met nog meer interessante theeen.

Qing Tea

Om je de waarheid te vertellen het idee om dit blog te schrijven is voornamelijk een commercieel idee. Ik en mijn vrouw hebben namelijk een webwinkel genaamd Qing Tea waarin we Chinese thee verkopen. Dit wil niet zeggen dat mijn enige doel is om thee te verkopen maar het is wel het voornaamste. Nu, op zich is daar niets mis mee, dacht ik zo, en zeker als ik het er gelijk bij zeg, aldus begin ik hier een blog over Chinese thee.



Het is nu bijna precies een jaar dat we begonnen zijn met de webshop en wat mij betreft is het erg geslaagd. Het is werkelijk de eerste keer dat ik voel dat de strenge scheidingslijn tussen werk en hobby vervaagd. Het is niet alleen een leuk omdat ikzelf een Chinese theefanaat ben maar ook omdat het een praktijk oefening is voor veel ideeen die ik heb. Het is makkelijk om ideeen te hebben maar in hoeverre deze stand houden in de praktijk valt nog maar te zien.

Er lijkt al enige tegenstrijd te zijn in het feit dat ik Chinese thee verkoop dit omdat ikzelf geen voorstander ben van het regime in China, dat in mijn ogen een totalitair anti Chinese regering is die nooit zal veranderen. (zo die zit!) Nu mijn thee komt veelal uit China, en dat lijkt tegenstrijdig maar is het wat mij betreft niet. Per slot van rekening is de regering van China, niet de uitvinder van thee, noch van de Chinese cultuur. Aldus..

Goed dat was het voor vandaag, ik denk niet dat veel mensen het zullen lezen, en gelijk heb je maar wat niet is kan nog komen.